Još jedan vikend, još jedna avantura po Srbiji. Ovog puta jedan kraći put po Vojvodini i obilazimo 2 lokacije koje možda nisu idealne za ove hladnije dane, ali volimo da upoznamo mesta kroz različita godišnja doba.
Krećemo ka Zrenjaninu koji smo upoznali zahvaljujući poslu, ali iz istog razloga nekako nikad nismo uspeli da obiđemo malo bolje njegovu okolinu. A u neposrednoj blizini Zrenjanina nalazi se i Carska bara, rezervat prirode i raj za ptice. Ušuškan među gustom trskom i vrbacima, u meandrima Starog Begeja, krije se Specijalni rezervat prirode I ktegorije “Stari Begej – Carska bara”.
Carska bara obuhvata ostatak nekadašnjeg područja duž gornjeg toka reke Begej i danas ovaj kompleks čini niz barsko močvarnih, šumskih, livadskih, stepskih i slatinskih ekosistema koji su značajni i zbog bogatog živog sveta i staništa mnogih endemskih, subendemskih i reliktnih vrsta panonskog prostora. U okviru rezervata postoji oko 500 biljnih vrsta, 239 vrsta ptica, 20 vrsta riba, kao i 30 vrsta sisara retkih za ovo područje, a tu su i ribnjačka jezera. Kompleks zapravo čine 2 celine: Mužljanski rit i Carska bara.
Prostor rezervata je uređen za posetioce tokom cele godine iako je ipak preporuka doći tokom toplijeg perioda godine kako biste mogli da uživate u svemu što Carska bara nudi. Mi smo ove lokacije obišli tokom zime, tako da ćemo sasvim sigurno doći ponovo na proleće da uživamo i u obilasku bare sa vode. Tokom proleća i leta za sve posetioce postoji mogućnost vožnje brodom, a tu su i uređene staze zdravlja za šetnju. Mi smo prošli jednom stazom koliko je bilo moguće zbog blata. Staza vodi kroz šumu do vidikovca i dužine oko 4km u jednom pravcu. Ono što je meni privuklo pažnju i što planiram da realizujem prvom prilikom jeste posmatranje ptica, naravno uz pratnju vodiča, na posebnim lokacijama koje su za tu svrhu i pripremljene u vidu foto čeka.
Napuštamo predeo Carske bare, idemo ka dobro nam poznatom Zrenjaninu i nastavljamo dalje, preko Tise ka Parku prirode Jegrička bara.
Najprostraniji deo Jegričke bare pripada opštini Žabalj. Nastala je regulisanjem srednjeg i gornjeg toka reke Jegričke, desnoj pritoci Tise, u periodu 1957–1958. godine. Iako predstavlja najveći i najduži vodotok južne Bačke, ukupne dužine 65 km, Jegrička zapravo predstavlja niz bara povezanih širim ili kraćim kanalima. Bara se ciljno održava kao ribnjak za gajenje više vrsta riba od mlađi do konzumne veličine. Možete već pretpostaviti da je ovo raj za pecaroše, narvno i za njih su uređeni posebni prostori.
Park prirode se zapravo sastoji iz 3 celine i bogat je živim svetom od kojih je registrovano 76 vrsta biljaka, od toga 3 strogo zaštićene vrste – beli lokvanj, močvarna paprat i divlji ovas, zatim 22 vrste riba, 9 vrsti vodozemaca i 3 vrste gmizavaca, dok je fauna ptica predstavljena sa čak 198 vrsta, od kojih je 167 strogo zaštićeno. Tu su naravno i klasični predstavnici sisara karakteristični za ovakva područja: vidra, voluharica, prugasti poljski miš, lasica, kuna belica, jazavac…
Iz tog razloga je 2010. godine otvoren i Informativni centar sa ciljem upoznavanja posetilaca sa prirodnim i kulturnim vrednostima ovog područja. A mi smo se upravo uputili tamo. Budući da je zima i da nema posetilaca, zaposleni u Inormativnom centru radili su na održavanju prostora i dozvolili su nam da tu parkiramo auto, a mi smo dalje nastavili peške. Istina je da smo u nekim trenucima bili u blatu do kolena, ali radoznalost nas je vukla dalje. Konačno dolazimo do početka edukativne staze i spleta mostića i drvenih platormi koji vam omogućavaju da zavirite malo bliže u ovaj močvarni raj.
Tokom toplog perioda godine i ovde se nudi opcija vožnje katamaranom u trajanju od oko sat vremena, i to baš od informativnog centra kod Temerina do osmatračnice blizu Žablja gde takođe možete u pratnji vodiča posmatrati ptice.
Mi ćemo ove lokacije posetiti ponovo tokom proleća i leta, ali svakako je preporuka da svratite kada god budete u ovom kraju.
Kada ste već u Vojvodini, obavezno posetite i ova mesta: